Со внимание
го изгледав гостувањето интервјуто на г.
Марјан Ѓорчев кај г. Васко Ефтов,
кое што секако ќе може да се вброи во
историските интервјуа кои што ги направил како новинар и аналитичар.
Комплетно се
согласувам со наводите дека Ѓорчев требаше да биде природен наследник
на г. Љубчо Георгиевски на чело на
ВМРО ДПМНЕ, не само партијата туку и Македонија ќе беше поубаво место во поубав
филм и тогаш и денес, да не погрешеше во
изборот Георгиевски и не станеше Никола Груевски
претседател на партијата, па премиер на Македонија.
Точно
е дека Ѓорчев имаше убедлива поддршка
меѓу делегатите на Конгресот во Охрид во 2003 година, но и пред тоа Ѓорчев уживаше
висок рејтинг во партијата и беше омилен потпретседател на паријата иако
кадрите околу него имаа слаб капацитет. Ѓорчев има блага нарав и не е конфликтен како што се гледа и во
самото интервју.
Како што кажува самиот, месец дена пред конгресот во Охрид, Георгиевски
побарал да ја повлече кандидатурата. Точно е дека во последен момент на
конгресот во Охрид во изборот на нов лидер се замеша Георгиевски, како што кажа и Филип Петровски во претходните
интервјуа.
Единствено само на тој начин Ѓорчев можеше да не биде избран за лидер на партијата и за наследник
на Георгиевски.
Исто така и поранешниот новинар Зоран Димитровски во еден од своите текстови ќе забележи: „На конгресот во Охрид, расположението на над 70 отсто од
делегатите е неговиот(мисли на Груевски)
противкандидат Марјан Ѓорчев да стане нов партиски претседател. Не оти
Ѓорчев е вистинска замена за Георгиевски, но во споредба со Груевски, тој е
меѓу основачите на партијата, а згора на сѐ е рафиниран и компромисен
политичар, кој ја познава историската ВМРО и партијата, а подоцна и државата,
може да ја поведе во мирни води.“
Но, мислам
дека Ѓорчев не знае дека изборот Груевски да биде наследник на Георгиевски е направен многу порано, а не
во 2003 година на конгресот во Охрид.
Првите разузнавачки
информации дека Груевски ќе стане претседател на ВМРО-ДПМНЕ од неформален
карактер ги слушнав како член на Регионалната
разузнавачка група во рамките на Светската
Царинска Организација на состанок во Лвов во Украина во 2001 година. Тогаш бев член на извршниот комитет на групата за Европа,
бев избран веднаш после настаните на 9.11.2001 година со Светскиот Трговски
Центар во САД.
На втората
вечер во Лвов, на неформалниот дел, претставникот од Словенија ми раскажа дека имало план Груевски ќе станел претседател на партијата, а подоцна премиер, додека неговите братучеди Сашо , министер за
внатрешни работи, а Влатко министер за финансии.
Со скепса и неверување го ислушав,
но приказната ми остави најсилен впечаток од сите информации во тоа време.
По враќањето
веднаш му ја пренесов до детаљ информацијата
на директорот г.Драган Даравелски, кој беше мој претпоставен како вработен во Одделението за меѓународна
соработка во Царинската Управа на Република Македонија. Ми рече да не зборувам
со никој за да го проверел тоа кај Георгиевски, па ќе ми кажел што потоа. Јас со Георгиевски во
тоа време немав никаков контакт и мислам дека не ни знаел дека постојам. После
извесно време Даравелски ми кажа дека му пренел на Георгиевски, а тој многу се лутел за такви муабети кои што биле детски глупости и наводно ги ширеле Сашо и Влатко Мијалкови, а јас добив забрана да
зборувам за таа тема.
Во тоа време
како што знаеме Георгиевски и неговата екипа повеќе не беа омилени кај
западниот фактор и НАТО.
Како што се
редеа настаните, подоцна приказната се потврди во скоро сите детали, Груевски
стана претседател , па премиер, Сашо Мијалков требаше да биде министер, но го водеше
МВР од сенка, а Влатко од сенка ја водеше Царина. Се роди режимот кој изникна
од технократијата која што требаше да го смени името на Република Македонија,
за ова поопширно во друг текст.
После
споделената информација, за жал мојата
разузнавачка кариера во Царина заврши, јас не отидов повеќе на ниту една средба
со Групата ниту внатре ниту надвор од Македонија се до смената на Даравелски од
позицијата директор на Царина, а после тоа бев деградиран на позиција Виш
цариник и во 2003 година ја напуштив Царина.
Да, токму Даравелски кој не беше испорачан од српските правосудни органи на барање од нашите правосудни органи во 2004, а и во 2016 година . Да, токму Даравелски чиј што човек од доверба , Александар Даштевски беше одговорен за граничните премини, кој што сега е човек од доверба на Христијан Мицкоски. Да, Драган Даравелски кој повеќе од четири месеци во 2001 држеше опрема на Американската амбасада во Скопје под царински надзор, заедно со Даштевски и шефот на истраги во тоа време ( не се сеќавам како се викаше), а Американскиот Стејт Департмент мораше да се јавува од Вашингтон кај Георгиевски да врши притисок опремата да биде испорачана. Образложението на Даравелски беше дека со опремата Американците ќе не прислушувале. Да, Даравелски кој не беше испорачан од Србија, каде што Груевски беше советник на Српската Влада.
Длабока држава? Не знам.